Αναμνήσεις μιας κυρίας

Santiago Roncagliolo
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Σελίδες: 320
Τίτλος πρωτοτύπου: Memorias de una dama
Μετάφραση: Μαργαρίτα Μπονάτσου

Στο Περού μπορεί να δεσπόζει συγγραφικά η μορφή του σπουδαίου και αγαπημένου Mario Vargas Llosa, φαίνεται όμως πως είναι μια χώρα ικανή να παράγει έργα και νέους συγγραφείς άξιους να συνεχίσουν την βαριά παράδοση. Ένας από αυτούς ίσως να είναι και ο 37 μόλις ετών (γεν. 1975) Santiago Roncagliolo που θεωρείται από τους καλύτερους νέους συγγραφείς της χώρας του και της Λατινικής Αμερικής γενικότερα.

Οι "αναμνήσεις μιας κυρίας" βασίζονται στην θέληση μιας εκατομμυριούχου ηλικιωμένης γυναίκας, της Νάντια Μινέτι, να συγγράψει τα απομνημονεύματα της. Για την δουλειά αυτή προσλαμβάνει έναν νεαρό Περουβιανό που το όνειρο του είναι να γίνει συγγραφέας. Έχοντας τελειώσει τις σπουδές του στη Μαδρίτη και αντιμετωπίζοντας πλέον προβλήματα με την άδεια παραμονής του και τα οικονομικά του, αυτή η δουλειά έρχεται ως μάνα εξ' ουρανού ώστε να συνεχίσει να ζει στην Ισπανία και ταυτόχρονα να εκπληρώσει το όνειρο του, δηλαδή να γράψει ένα σπουδαίο βιβλίο. Η θέληση της πελάτισσας του είναι να γραφτεί ένα βιβλίο που να βασίζεται στην κοινωνική ζωή της πάμπλουτης γυναίκας, τις γνωριμίες της με σημαντικά πρόσωπα ανά τον κόσμο, τα ταξίδια της, τα πάρτι και τις δεξιώσεις που παρευρέθηκε και γενικά να αποπνέει ένα γκλάμουρ χαρακτήρα. Όλα αυτά με σκοπό να δώσει κάποιες απαντήσεις σε άτομα του οικογενειακού της κύκλου που της φέρθηκαν με κάκιστο τρόπο. Ο νεαρός συγγραφέας μετά τις πρώτες συνεντεύξεις του μαζί της γρήγορα αντιλαμβάνεται πως πίσω από τη ζωή της κρύβεται ένας "θησαυρός" από πολιτικά παιχνίδια, κατασκοπείες, ίντριγκες και συνωμοσίες. Έτσι αποφασίζει να δώσει μια άλλη μορφή στο βιβλίο, καταγράφοντας ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις και αληθινά πρόσωπα που είχαν ενεργή ανάμειξη στη σύγχρονη ιστορία της Καραϊβικής, της εποχής των δικτατοριών του Τρουχίλιο και του Μπατίστα στην Δομινικανή Δημοκρατία και στην Κούβα αντίστοιχα.

Τελειώνοντας το βιβλίο δε θα μπορούσα να μην εκφράσω τον ενθουσιασμό μου για αυτό που διάβασα. Θα συμφωνήσω με τη σειρά μου με τα κολακευτικά σχόλια που γράφονται για τον συγγραφέα, καθώς η αίσθηση που που έδωσε το βιβλίο του είναι πως πρόκειται για έναν πολύ ταλαντούχο νέο άνθρωπο που ξέρει να γράφει. Εκεί που ένας μέσος συγγραφέας ίσως να βολευόταν με την βάση της συγκεκριμένης ιστορίας και να έδινε ένα φαινομενικά απλό ανάγνωσμα με "life style" χαρακτήρα, ο Roncagliolo αποδεικνύεται πανέξυπνος, "γεμίζοντάς" το με ένα πολιτικό υπόβαθρο και κάνοντας το τρομερά ενδιαφέρον. Δεν ξέρω αν είναι μεγάλο το τίμημα για ένα συγγραφέα το βιβλίο του να έχει πολιτικό σχόλιο και χαρακτήρα και τι ανταπόκριση θα βρει στο κοινό. Κατά την προσωπική μου άποψη είναι ένα χαρακτηριστικό που κάνει ένα ανάγνωσμα σοβαρό και σε συνδυασμό με την ωραία γραφή απολαυστικό. Τουλάχιστον αυτό αποπνέει σε εμένα. Και ο συγγραφέας με το κείμενο του, μου επιβεβαιώνει τον λόγο που μου αρέσει πολύ η ισπανόφωνη πεζογραφία: Προσφέρει συνήθως πάντα κάτι παραπάνω από μια απλή ιστορία. Μπράβο του, πολύ καλός!