Σάντα Εβίτα

Tomas Eloy Martinez
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Σελίδες: 430
Τίτλος πρωτοτύπου: Santa Evita
Μετάφραση: Κατερίνα Ρούφου

Συμβαίνει φορές, διαβάζοντας τις πρώτες παραγράφους ενός βιβλίου, να είσαι σίγουρος πως θα σου αρέσει. Φυσικά αυτό δεν είναι κανόνας, περισσότερο θα έλεγα είναι μια διαίσθηση του αναγνώστη με βάση τις αναγνωστικές του προτιμήσεις. Η "Σάντα Εβίτα" του Αργεντινού Martinez ήταν μια από αυτές τις περιπτώσεις. Όχι μάλλον και τόσο γνωστό στη χώρα μας, αλλά το βρίσκουμε στην 8η θέση μιας λίστας με τα καλύτερα μυθιστορήματα που γράφτηκαν τα τελευταία 25 χρόνια στην ισπανική γλώσσα και δημοσίευσε το κολομβιανό περιοδικό Semana το 2007. Η συγκεκριμένη μπορεί να είναι "μια ακόμα λίστα", αλλά γενικά χαίρει εκτίμησης, είναι πολύ ενδιαφέρουσα και μπορείτε να τη βρείτε εδώ.

Όπως είναι αναμενόμενο, κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου είναι η Εύα Περόν. Ουσιαστικά όμως κεντρικός χαρακτήρας μπορεί να θεωρηθεί η σωρός της. Ο ίδιος ο Χουάν Περόν πριν ακόμη τον (βέβαιο) θάνατο της είχε αποφασίσει να ταριχεύσει το σώμα της με τις τελειότερες μεθόδους της εποχής προσλαμβάνοντας έναν φημισμένο γερμανό ταριχευτή. Μετά την πτώση του Περόν ο αργεντίνικος στρατός προχωρά σε κατάσχεση του πτώματος το οποίο είχε ήδη χαρακτηριστεί σαν ιερό λείψανο, αλλά ταυτόχρονα το νέο καθεστός φοβούμενο τις αντιδράσεις του λαού σε μια ενδεχόμενη καταστροφή του, αποφασίζει να το εξαφανίσει. Και κάπου εκεί αποκαλύπτεται πως υπάρχουν άλλα τρία ομοιώματα του σώματος της. Η όλη ιστορία προκαλεί απίστευτες ίντριγκες αφού η πρώην πρώτη κυρία της Αργεντινής ακόμα και νεκρή εξουσιάζει τους πάντες προκαλώντας παράνοια και υστερία σε όσους εμπλέκονται σε αυτήν την ιστορία αλλά και σε όλο τον λαό. Ταυτόχρονα γινόμαστε μάρτυρες της πορείας στη ζωή της Εύας Περόν από τη στιγμή που γεννήθηκε σε μια επαρχία, μπάσταρδο αφού ο πατέρας της δεν την αναγνώρισε ποτέ, τα πρώτα φτωχικά χρόνια της ζωής της, τις πρώτες τις δουλειές ώστε να μπορεί να ζει στο Μπουένος Άιρες, την γνωριμία της με τον Περόν, την κατάληξη της ως πρώτη κυρία της Αργεντινής να αποτελεί την κολόνα στην ουσία του οικοδομήματος της κυβέρνησης.

Από την αρχή του βιβλίου ο συγγραφέας διεγείρει το ενδιαφέρον και το κρατά αμείωτο ως το τέλος του. Είναι ένα καλογραμμένο κείμενο, αρκετά προσβάσιμο σε αυτόν που θα το διαβάσει και δεν θα τον κουράσει καθόλου. Το ύφος του είναι μια μίξη ιστορίας και μύθου, πραγματικών γεγονότων και φημών, δημοσιογραφίας και έρευνας και όλα αυτά γύρω από ένα πρόσωπο -σύμβολο στην ιστορία της Αργεντινής που αγαπήθηκε όσο λίγα αλλά μισήθηκε εξίσου από μια μερίδα ανθρώπων. Το μόνο σίγουρο είναι πως το όνομα της θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία. Ο Martinez μας φέρνει σε επαφή με την Εύα Περόν μέσω απλών και συνηθισμένων ατόμων τα οποία έζησαν γύρω της σε διάφορες στιγμές της ζωής της, με τις προσωπικές ιστορίες και μαρτυρίες τους. Κοινωνικό και πολιτικό φόντο πολύ όμορφα διαμορφωμένα και όλα μαζί σε συνδυασμό με την ωραία γραφή του συγγραφέα μας παρέχουν ένα πολύ ωραίο και ενδιαφέρον αποτέλεσμα.